Katalizator CAT-131L-L/E4043067/METAL z Ferrari F430

Katalizator z oznaczeniem CAT-131L-L/E4043067/METAL montowany był w modelu Ferrari F430 w latach 2004-2009. Cześć główna, w której znajduje się metalowy wkład o wadze 0.27kg otacza stalowa obudowa, na której widać wytłoczone podłużne pasy. Część ta jest stosunkowo długa, bo wynosi aż 64 cm, jednak połowa tej długości to rury wlotowe i wylotowe odchodzące od części właściwej okrywającej wkład. Najszersza jego część to 19cm.

Ferrari to włoski producent samochodów sportowych z siedzibą w Maranello. Nazwa Ferrari pochodzi od nazwiska jego założyciela Enzo Ferrari, który od 1929 roku prowadził stajnię wyścigową Scuderia Ferrari. Samo przedsiębiorstwo produkujące auta wyścigowe zostało założone w 1938 roku, jednak rozwój ich działań przerwała II Wojna Światowa i pierwszy samochód przeznaczony dla ludności cywilnej zjechał z linii produkcyjnej dopiero w roku1947. Od pierwszego momentu, do dnia dzisiejszego samochody produkowane przez tą markę są symbolem luksusu, emanują nowoczesnym i wyrafinowanym stylem.

Pininfarino, Stephenson, Scaglietti, Bertone i Vignale to tylko niektórzy projektanci związani z marką Ferrari. Nowoczesne rozwiązania konstrukcyjne i niewielkich rozmiarów silniki, cechują się wysokimi osiągnięciami, czyniąc je do dziś obiektem pożądania wielu kierowców. Pomimo częstych zmian właścicieli, Ferrari było zawsze niezależne konstrukcyjnie od innych marek, a swoją platformę konstrukcyjną dzieliło jedynie ze sportową marką Maserati.

Do głównych konkurentów F430 zaliczamy Porsche 911, Lamborghini Gallardo Superleggera, Hondę NSX czy Jaguara XKR.

Model F430, w którym stosowany był katalizator CAT-131L-L/E4043067/METAL, należy do klasy Grand Tourer i reprezentuje segment rynku aut „S”. W 2004 roku F430 po raz pierwszy został zaprezentowany na Paris Motor Show i jest on kontynuacją modelu M360 Modena. Produkowany w latach 2004-2009, oferowany był w wersji coupe, fastback i kabriolet. Miało to być auto, które sprawdza się podczas codziennej jazdy na zakupy, ale także dodaje emocji na torze wyścigowym.

W F430 zastosowano wiele nowych rozwiązań technicznych i technologicznych. Nadeszła nowa generacja silników V8 i rozwój w zakresie zastosowania i wykorzystania stopów aluminium. Silnik F430, 90° V8 40V mimo utraty kilogramów i zwiększenia pojemności skokowej w porównaniu do modelu M360, znacznie poprawił swoje parametry. Znakomite osiągi tego auta to 490 KM przy 8500 obr/min, co pozwalało rozwinąć prędkość do 315km/h. Emocji dodaje też przyspieszenie, gdyż auto osiąga setkę już w 4,00s. Specjalna funkcja Launch Control, dostępną tylko w wersjach sprzedawanych w Europie, umożliwiała zejście poniżej tego czasu.

Ferrari F430 jest dostępne zarówno z klasyczną manualną skrzynią biegów, jak i z sekwencyjną skrzynią biegów F1, wyposażoną w Manettino. Dodatkowo ostatni bieg został wydłużony, aby umożliwić lepsze wykorzystanie mocy i momentu obrotowego silnika. Samochód wyposażono również w elektronicznie sterowany dyferencjał E-Diff, który na podstawie kąta nachylenia auta, skrętu i przyspieszenia bocznego odpowiednio rozdziela moment napędowy pomiędzy tylne koła.

Manettino, umiejscowione za kierownicą, pozwalało na kontrolowanie zawieszenia w zależności od stanu nawierzchni i przyczepności auta. W zależności od wybranego ustawienia, kontrola stabilności i kontrola trakcji zostaną włączone lub wyłączone. W skład tych opcji wchodzą następujące ustawienia:

ICE – skrzynia biegów działa w trybie automatycznym, miękkie zawieszenie, w pełni działająca elektronika wspomagająca kierowcę(CST/ESP). Tryb ten głównie używany jest do jazdy w zimie.

Low Grip – stosowany na nawierzchniach, gdzie przyczepność nie jest najlepsza (deszcz), obroty są ograniczone a zawieszenie miękkie, CST/EPS działa w pełnym zakresie a skrzynia zmiany biegów działa w trybie manualnym.

SPORT – twarde zawieszenie, wyostrzona reakcja na gaz i mniej nadgorliwy system CST.

RACE – tryb jazdy torowej, szybka reakcja na zmiany biegów, uśpiony system CST, który włącza się dopiero w chwilach zagrożenia. System ten pozwala wchodzić w zakręty bokiem.

OFF – wspomaganie kierownicy przestaje działać i kierowca przejmuje fizyczną kontrolę nad układem kierowniczym.

Poniżej przedstawiamy najpopularniejsze wersje tego modelu:

• F430 – Wyposażony w 6-biegową manualną lub 6-biegową sekwencyjną skrzynię biegów F1, moc silnika 490KM, 100km/h osiąga w 4.0s, jego maksymalna prędkość wynosi 315 km/h.
• F430 Spider – (roadster produkowany w latach 2005-2009) Auto o mocy 490KM z 6-biegową manualną lub sekwencyjną skrzynią biegów. Do setki ten model rozpędza się w 4.1s. F430 Spider osiąga maksymalną prędkość 310 km/h. Ten dwuosobowy kabriolet posiada elektrycznie składany dach zrobiony z materiału. Z powodu konstrukcji auta, masa całkowita wynosi 1520kg, co obniża jego osiągi w porównaniu do innych wersji tego auta. W 2009 roku Ferrari przeprowadziło akcję serwisową skierowaną do właścicieli tego modelu w związku z wadliwymi miękkimi przewodami hydraulicznymi, które mogły doprowadzić do pożaru.
• F430 Scudeira – Auto to zostało zaprezentowane przez Michaela Schumachera w 2007 roku podczas salonu motoryzacyjnego we Frankfurcie. Dostępny w latach 2007-2009 wersja o mocy 510KM, wyposażony był w 6-biegową sekwencyjną skrzynię biegów. Masa właściwa auta to1350kg, dzięki temu osiąga przyspieszenie od 0-100km/h w 3.6s, a jego maksymalna prędkość to 320 km/h.
• F430 Challange – (2005-2007) Jest to wersja modelu F430, bez żadnych modyfikacji jednostki napędowej.
• Scuderia Spider 16M – została wyprodukowana dla upamiętnienia 16-tego zwycięstwa Ferrari w Formule 1, w 2008 roku, w Mugello. Jednostka ta, jest napędzana przez silnik o mocy 510 KM, dodatkowo wyposażona jest w 6-biegową sekwencyjną skrzynię biegów F1. Masa pojazdu to 1440 kg. Auto przyspiesza do setki w 3.7s i rozwija maksymalną prędkość do 315 km/h. Do 2009 roku powstało tylko 499 egzemplarzy tego modelu.
• F430 Spider Bio Fuel – W 2008 roku podczas wystawy motoryzacyjnej w Detroit zaprezentowano wersję F430 napędzaną etanolem. To ekologiczne Ferrari zostało wyposażone w 4,3 l silnik V8 o mocy 500 KM.
• Wyprodukowano również wyścigowe wersje tego modelu pod nazwą F430 GT2 i F430 GT3.

Nie tylko silnik się odchudził o 4 kg, ale również sylwetka samochodu się zmieniła. Zmniejszenie wymiarów samochodu i nacisk na lepszą aerodynamikę kształtu F430 przyczyniło się do jego niesamowitych wyników. Wloty powietrza z przodu, dwa kolejne umiejscowione tuż przed tylnymi kołami i dyfuzor z tyłu auta kontrolowały przepływ powietrza pod samochodem, co niemal przygniatało samochód do ziemi podczas jazdy. Podwójny wlot powietrza z przodu kół, był podobny do tego w 156 F1, który nazywany jest pyskiem rekina. Taki układ zapewniał większy dostęp powietrza, które zasilało chłodnice i odprowadzało ciepło generowane przez silnik. Dołożono wszelkich starań aby wyloty układu wydechowego były wyeksponowane i nieodzownie wpisują się one w charakterystykę auta.

Zawieszenie F430 jest trójkątne, można je regulować, aby zapewnić równowagę między sportowym charakterem jazdy a komfortem pasażerów.

Reflektory oferują doskonałą widoczność dzięki zastosowaniu biksenonu.
Montowane wzdłuż, skośne reflektory oraz cztery małe okrągłe lampy z tyłu, umieszczone blisko spojlera sprawiają, że samochód jest natychmiast rozpoznawalny nawet podczas jazdy nocą.

Koła imponują pod względem sztywności i lekkości. Opony w rozmiarze 225/35/19 na przedniej osi i 285/35/19 na tylnej z racji swojego profilu mają bardzo małą zdolność do absorpcji uderzeń.

Żeliwny układ hamulcowy montowany od 2005 roku był opracowały przez firmy Brembo (zaciski i tarcze) oraz Bosch (elektronika sterująca). Zawierał on nowy stop żeliwa, mający w składzie molibden, który lepiej rozpraszał ciepło. Tarcza ze stopu zawierającego molibden gwarantuje maksymalną przyczepność podczas wychodzenia z zakrętów. Dodatkowo, od 2007 roku, standardowo oferowany był hamulcowy układ ceramiczny (C/SiC). Nadwozie, centralną ramę oraz podzespoły zawieszenia wykonano z kompozytów oraz stopów aluminium.

Wnętrze F430 skupia się na funkcjonalności i wykorzystaniu zaawansowanych technologicznie materiałów. Miejsca w kabinie jest dużo dla pasażerów z przodu, a sama pozycja zarówno za kierownicą jak i na fotelu pasażera może być całkiem komfortowa. Pomimo wygodnych siedzeń kubełkowych, nie jest to auto do dalekich podróży. Dźwięki generowane przez silnik, pomimo swojego oryginalnego brzmienia, mogą stać się uciążliwe na dłuższą metę.

Wnętrze auta jest minimalistyczne, ale jednocześnie luksusowe i wyrafinowane. Obudowa nawiewów, sterowanie ogrzewaniem i oprawa radia wykonane są z włókna węglowego. Przełączniki podnoszenia szyb umieszczone są na pulpicie, a schowek na rękawiczki otworzyć można tylko po przekręceniu kluczyka w stacyjce. Duży obrotomierz o skali 10 tys. obrotów/min, umieszczony jest w pozycji centralnej na desce rozdzielczej. Dodatkowo wyróżnia go żółte tło i metalowy pierścień, który podświetla tarczę. Po jego prawej stronie umieszczony jest prędkościomierz o pełnej skali 360 km/h, a po lewej stronie znajdują się czujniki temperatury.

Bagażnik pod przednią klapą ma zaledwie 250 litrów, a dodatkową przestrzeń na bagaże można wygospodarować jedynie za przednimi fotelami w kabinie.

Elementy zawieszenia i sprzęgło to najszybciej zużywające się części. Są one drogie i nie występują w formie zamienników. Było również wiele skarg na pękające kolektory wydechowe. Zaoszczędzić można wybierając niezależne warsztaty zamiast ASO. Pompa hydrauliczna do przekładni typu F1 jest taka sama jak w Alfie Romeo 156 Selespeed. F430 podobnie jak większość współczesnych samochodów przeładowane jest elektroniką i miewa incydentalne problemy z instalacją.

W 2006 roku Ferrari 430 Spider, wystąpiło w pełnometrażowym filmie Miami Vice reżyserii Michaela Manna, a Jeremy Clarkson znany z programu Top Gear stwierdził, że jest to  „najlepszy seryjny wóz świata”.

W 2008 roku F430 przeszedł lifting i wprowadzono liczne ulepszenia skrzyni biegów i silnika, oprócz standardowego zastosowania układu hamulcowego z ceramiki węglowej, na żądanie do tego czasu.

Ostatni egzemplarz Ferrari F430 zjechał z taśm produkcyjnych w 2009 roku.