Katalizator GM36 z Opla Merivy

Katalizatory GM36 wykorzystywane są przez markę Opel. Jego długość wynosi nieco ponad 45 cm, a waga katalizatorów waha się od 1.26 kg do 1.63 kg. Cechuje się symetrycznym kształtem, z wyjątkiem wylotów. Jeden z nich jest zdecydowanie dłuższy od drugiego. Katalizatory wykorzystywane są W Oplu Astrze H 1.7 CDTi wersja diesel po 2004 roku, oraz w Oplu Merivie A i Corsie C 1.7 CDTi diesel od 2004 roku.

Dziś przedstawimy Wam pokrótce historię modelu Opel Meriva.

Meriva jest średniej klasy minivanem, produkowanym w dwóch seriach od 2003 roku do 2017. Jego następcą został crossover SUV – Opel Crossland X, którego budowa została oparta na mechanice i podwoziu Peugeota. Był to pierwszy model zrodzony z przejęcia grupy PSA.

Merivę usytuowano pomiędzy Agilą a Zafirą.  W trakcie prac projektowych, konstruktorzy otrzymali niezwykle precyzyjne wytyczne, dotyczące elastyczności kabiny pasażerskiej. Koncernowi zależało na tym, aby auto cechowało się najwyższą możliwą jakością wykonania. Wszystko po to, by mogła stawać w szranki z samochodami najwyższej klasy, np. Mercedesem Benz A-klasy.

Auto zaprezentowane zostało w maju 2002 roku. Oficjalnie jednak pokazano go w Genewie w następnym roku. Sprzedaż rozpoczęła się niedługo potem na wiosnę. Produkcja ruszyła w Brazylii, i Saragossie w Hiszpanii. Charakterystyczna cecha auta to zaokrąglony korpus, przypominający kształtem jajko. Przód przypomina stylistyką Corsę C, której rozwiązania mechaniczne posłużyły przy produkcji Merivy oraz Vectrę C. Okragły tył odznaczał się pionowymi reflektorami, umieszczonymi wysoko po bokach szyby. Podobnie jak w przypadku Zafiry, zdecydowano się na stworzenie dużej klapy tylnej o niskim dnie, ułatwiającej ładowanie ciężkich bagaży, oraz na zastosowanie FlexSpace. Auto posiada 5 miejsc w dwóch rzędach. Niewątpliwie jego mocną cechą jest modułowość wnętrza. Prawdopodobnie ta cecha zadecydowała o sile modelu i jego konkurencyjności.

Merivę oparto na podwoziu Corsy C. Nie zabrakło typowych, standardowych rozwiązań jeśli chodzi o mechanikę. Postarano się jednak o kilka nowości – np. dotyczących skutecznego rozproszenia energii przy uderzeniach czołowych.

Auto dostępne było z manualną, 5-biegową skrzynią biegów. Później także wprowadzono 6-biegową oraz sekwencyjną, Easytronic.

Dla posiadaczy przygotowano bogate wyposażenie, nawet w podstawowej wersji. Uwagę zwrócono na bezpieczeństwo, oraz ergonomię jazdy. Już w wersji podstawowej znaleźć możemy podwójną poduszkę powietrzną, poduszki boczne, ABS oraz klimatyzację. W bogatszych wersjach znajdziemy poduszki kurtynowe, ksenony, czujniki parkowania, szyberdach czy aktywne zagłówki. W późniejszym czasie, zapewniono system ESP, reflektory halogenowe oraz nawigację satelitarną.

Jeśli chodzi o wersje silnikowe, początkowo do wyboru były 3 jednostki cylindrowe z czterema zaworami : 1.6, 1.8 wersja benzynowa, oraz 1.7 DTI. Wybór silników benzynowych został poszerzony już w 2004 roku o wersję 1.4 . W 2005 roku do gamy dołączył także 1.3 CDTI common-rail turbo diesel.

W 2006 roku, zdecydowano się na mały facelifting. Modyfikacji uległa kratka, do której dołączyły przezroczyste reflektory przednie i polerowane tylne światła. Moment ten wykorzystano również do uzupełnienia oferty o Merivę OPC, którą wyposażono w silnik 1.6 o mocy aż 180 KM. Dodatkowo, pojawiła się wersja twinport 1.6, a następnie 1.3 CDTI o mocy do 75 KM, który otrzymał filtr DPF.

W 2008 roku podczas Salonu Samochodowego w Genewie zaprezentowano samochód koncepcyjny Merivy B, która miała być ostatnią generacją samochodu. Auto wzbudziło niemałe zaskoczenie swoim innowacyjnym wyglądem zewnętrznym. Wyposażono je w system FlexDoor – tzw. „System Szafy”, który pozwalał na otwieranie tylnych drzwi pod kątem 84 stopni, przeciwnie do kierunku jazdy samochodu. Było to sporym zaskoczeniem.  To co najbardziej wyróżniało model, to nowy system otwierania drzwi. Ten sposób otwierania testowano już w 2005 roku na Merivie A. Rok później pokazano ostateczny wygląd auta. Produkcję rozpoczęto w 2010 roku.

Co ciekawe druga generacja stanowiła spory krok ewolucyjny w porównaniu z Merivą A. Zarówno pod względem wymiarów, które stały się większe, jak i nowoczesnego wyglądu, który swoją stylistyką przypominał Opla Astrę oraz Insignię. Pojazd wydłużono o 24 cm i poszerzono o 12 cm. Głównymi jej konkurentami był Mercedes-Benz B klasy, oraz Scenic X-Mod.

W 2013 roku przeprowadzono lifting, w wyniku którego zmodyfikowano osłonę chłodnicy, zderzak czy kształt świateł.

Aby ułatwić wszystkim komfort jazdy i ładowność auta, opracowano i opatentowano serię rozwiązań. Wszystko po to, by maksymalnie zwiększyć modułowość przestrzeni wewnętrznej.

Tak powstało 5 ważnych systemów : FlexDoors – czyli otwieranie drzwi „szafy”, który tak naprawdę znany był już w latach trzydziestych w modelu Opel Admiral, czy w latach 50’ w Lancii Aurelii; FlexSpace, umożliwiający dowolne przesuwanie tylnych siedzeń w sposób niezależny od siebie; FlexRail; FlexFix – czyli wyjmowanym bagażnikiem rowerowym, połączonym z tylnym zderzakiem oraz FlexFloor – podwójne dno do chowania prywatnych bagaży.

Warto wspomnieć o pojawieniu się modelu 1.3 CDTI z systemem Start&Stop. System ten pozwala na automatyczne wyłączenie silnika podczas wymuszonych postojów, np. w przypadku korków czy na światłach. Stosowany po to, by zmniejszyć zużycie paliwa, oraz co bardzo istotne – w celu zmniejszenia ilości spalin wydostających się z układu wydechowego.

Największe zalety auta, które podkreślane są przez jego właścicieli to przestronność, wygoda prowadzenia i dobra widoczność, praktyczność i niskie koszty utrzymania. Do wad zalicza się słabe jednostki silnikowe i niewystarczające wytłumienie hałasu.

Możliwości wynikające z modułowości wnętrza zobaczycie w reklamie modelu.

 Ceny zużytych katalizatorów z Merivy lub innych modeli Opla, znajdziecie w katalogu.