Katalizator 96411321306/113068830000/METAL/PROMOCJA/STYCZEŃ z kultowego Porsche 911

Katalizator z oznaczeniem 96411321306/113068830000/METAL/PROMOCJA/STYCZEŃ wykorzystywany był w pojazdach marki Porsche.

Model mierzy aż 60 cm długości i 24 cm w najszerszym punkcie, co nadaje mu bardziej podłużnego kształtu. Właściwa część katalizatora jest jednak nieco mniejsza, do obudowy zawierającej wkład, przylega osłaniająca ją metalowa pokrywa. Część wyposażono w cenny wkład metalowy o wadze 0,464 kg. Z pewnością nie można odmówić jej solidnego wykonania na miarę luksusowego samochodu.

Ten konkretny model pochodzi z pojazdu Porsche 911, wersja 964 o pojemności silnika 3.6 l.

Porsche 911 to luksusowy samochód sportowy, produkowany od 1964 roku przez niemiecką firmę Porsche AG. Na przestrzeni lat, auto przeszło kilka modyfikacji, jednak wiele cech oryginalnego modelu zostało zachowanych w kolejnych kontynuacjach, takich jak konfiguracja typu all-back , nadwozie fastback coupe , sześciocylindrowy silnik typu bokser i wnętrze 2+2 .

Stworzono 8 generacji 911-tki, które wypuszczano na rynek kolejno, w latach: 1964, 1974, 1988, 1993, 1998, 2004, 2011 i 2018; i które wyróżniają się kodami projektu: 901, 930, 964, 993, 996, 997, 991 i 992.

Początkowo, Porsche produkowało jedynie model 356. Choć był uważany wówczas za wyjątkowy, oparto go na projekcie Volkswagena Type 1. Pod koniec lat 50′, producent wiedział już, że przyszedł czas na zmiany.

Wówczas mała jeszcze firma, rozpoczęła opracowywanie zupełnie nowego modelu. Sytuację traktowano niezwykle priorytetowo, a następca 356, musiał sprostać coraz większym oczekiwaniom publiki. Ewentualna porażka, mogła wpędzić w kłopoty.

Tak więc, w latach 1959-1961 wyprodukowano kilka modeli. Model 695 T-7 z 1961 roku okazał się najbardziej obiecującym wariantem. Był efektem wspólnych wysiłków Ferdinanda Alexandra Porsche („Butzi”) i Erwina Komendy. 

Początkowo planowany jako dodatek, ledwo omijał niszę rynkową zajmowaną przez sedany Mercedes-Benz . Z rozstawem osi o 100 mm dłuższym niż 356, 695 był praktycznie czteromiejscowy, z płaskim sześciocylindrowym silnikiem, taką samą konstrukcją jak 356 i nadwoziem przyszłego 911. Jednak z zupełnie innym tyłem, ponieważ samochód był w zasadzie sedanem, pozostając między konfiguracją 2 + 2, a czteromiejscową. Testowane silniki to 356 Carrera 2 (Type 587/1) i bardziej złożony, Type 745, sześciocylindrowy silnik 1991 cm³ (2-litrowy).

Kiedy Ferdinand Porsche zdał sobie sprawę, że najlepszym rozwiązaniem byłby fastback 2 + 2, aby zastąpić 356 w tej samej niszy, przeprojektował tył prototypu , dając początek 901. Tak powstał model z całkowicie nowym przednim zawieszeniem MacPhersona , hamulcami z czterokołowymi tarczami i nieco ulepszonym tylnym zawieszeniem w stosunku do 356.

Pierwsza generacja została zaprezentowana na Salonie Samochodowym we Frankfurcie 12 września 1963 roku, jako 901 – następca Porsche 356. Peugeotowi udało się jednak nakłonić Porsche do zmiany nazwy samochodu, twierdząc, że jest właścicielem praw do trzycyfrowych nazw pojazdów z zerem w środku. Tym samym, zmieniając tylko jeden numer, Porsche stworzyło model, który towarzyszy mu do dziś.  Dzięki nadaniu samochodowi nazwy takiej samej jak numer alarmowy w Stanach Zjednoczonych, sława modelu zaczęła wzrastać. Wszedł do sprzedaży w 1964 roku.

Kiedy 901 został wprowadzony na rynek w 1964 roku, był wyposażony w płaski sześciocylindrowy silnik 1991 cm³ (2-litrowy) zamontowany pod tylną maską .

Samochód wyposażono 5-biegową, mechaniczną skrzynię biegów. Właściciel mógł wybrać opcjonalnie półautomatyczną skrzynię biegów Sportomatic (Typ 905), w której wyeliminowano sprzęgło, zastępują je czujnikiem elektrycznym, dzięki któremu, po lekkim naciśnięciu dźwigni zmiany biegów, uruchamiał się automatycznie układ wspomagany pneumatycznie, a on za pomocą przekładni hydrokinetycznej włączał biegi.

Pojazd ważył koło tony, więc jego moc wynosząca 140 KM i niski profil, pozwoliły osiągać mu prędkość 215 km/h i przyspieszać do setki w 9 sekund.

Nie bez znaczenia pozostawało umiejscowienie silnika z tyłu. Zachowanie pierwszych modeli było bardzo delikatne, dlatego przy przednich zderzakach zamontowano ołowiane obciążniki o wadze 50 kg.

Do czasu zmiany nazwy, wyprodukowano 82 egzemplarze modelu 901, które zachowały cechy charakterystyczne 356, takie jak owalne reflektory i owalna sylwetka, ale dostosowano je do swoich czasów. Logo marki zostało skąpane w złocie, natomiast listwy zderzaka, lusterka i kratka wentylacyjna tylnej maski, zostały pokryte chromem , który osłaniał pierwszy sześciocylindrowy silnik typu bokser.

Początkowo był dostępny tylko jako coupé, ale później pojawiło się nadwozie „safety Cabriolet” o nazwie Targa (co po niemiecku oznacza „tarczę”), na potrzeby kultowego wyścigu Targa Florio .

964 Carrera 2 i Carrera 4

Pod koniec lata, 1988 roku, Porsche zaprezentowało swój całkowicie odnowiony model. Jednym z najbardziej krytykowanych punktów było to, że miał napompowane zderzaki, które łamały linię pojazdu. W standardzie, zawierało zawieszenie ze sprężynami śrubowymi, ABS, wspomaganie kierownicy i poduszkę powietrzną . Ten wariant był produkowany od 1989 do 1993 roku.

Samochód okazał się solidny i trwały. Jego smukła sylwetka, pomimo znacznie bardziej stylizowanych, wydatnych zderzaków wykonanych z poliuretanu , wyraźnie podążała tropem klasycznego konceptu. Zaprezentowane przez nią nowości, to automatyczna skrzynia biegów Tiptronic własnej konstrukcji czy napęd na wszystkie koła , którego skuteczność została potwierdzona w Rajdzie Dakar, gdzie model zadebiutował jako Carrera 4, dzięki czemu wersja z napędem na tylne koła została później przemianowana na Carrera 2 .

Na Salonie Samochodowym w Paryżu w 1989 r. zaprezentowano 964 (kod wewnętrzny używany dla trzeciej generacji), który zastąpił 930 i był pierwszym 911 w historii, który oferował układ hamulcowy ABS i napęd na wszystkie koła, będące standardem.

Jego silnik był solidny i niezawodny, z wyjątkiem wersji turbo, która zużywała zbyt dużo oleju. Wyróżniał się stabilnością i bardzo bezpośrednim sterowaniem, pomimo przenoszenia całego ciężaru silnika z tyłu. Minusem było zawieszenie, bardzo twarde, które było niewygodne na długich trasach, a jazda po mokrym asfalcie była delikatna.

911 Carrera 4 typu 964 zawierało 85% nowych części, ale w dużej mierze zachowało klasyczne kształty swoich poprzedników. Miał znacznie lepszą aerodynamikę niż seria G, zwłaszcza z zaokrąglonym przodem i tyłem, a także automatycznie chowany tylny spojler. Jego stały napęd na wszystkie koła z elektroniczną regulacją zwykle kierował 31% momentu obrotowego silnika na przednią oś i 69% na tylną. W konsoli środkowej znajdował się przełącznik trakcji.

Chowane tylne skrzydło było automatycznie otwierane po przekroczeniu określonej prędkości i mogło być również wysuwane za pomocą elementu sterującego znajdującego się na desce rozdzielczej.