Katalizator C130/7700438638/112729533000/MA GŁÓWKĘ z Renault Megane I

Katalizatory z oznaczeniem C130/7700438638/112729533000/MA GŁÓWKĘ wykorzystywane były przez francuską markę Renault.

Charakterystyczną cechą jest niesymetryczna budowa – katalizator składa się z dwóch wylotów umieszczonych w różnych płaszczyznach oraz rozbudowanej części głównej, którą można podzielić na większą i mniejszą. Wskazany w artykule model ma główkę, przez co posiada większą wartość, niż analogiczna część nie posiadająca jej. Prócz wylotów, obudowa posiada spłaszczone ranty.

Część liczy 46 cm długości i 21 cm w najszerszym miejscu. Wkład waży 1 kg.

Aktualną cenę możecie Państwo śledzić w naszym CATALogu. Wystarczy zarejestrować się w nim i nawiązać współpracę z jednym z naszych Partnerów, który aktywuje konto i udostępni wyceny.

Część z oznaczeniem C130/7700438638/112729533000/MA GŁÓWKĘ  montowano w modelach Renault Clio oraz Renault Megane I w wersjach benzynowych z silnikiem o pojemności 1.4 i 1.6 z 2001 roku.

Charakterystykę modelu Clio możecie znaleźć na naszej stronie. Dziś skupimy się zatem na pierwszej generacji Renault Megane.

Pierwsza generacja Megane została wprowadzona na rynek motoryzacyjny w 1995 roku w trakcie targów motoryzacyjnych we Frankfurcie. Miała zastąpić model 19.

Tworząc ją postanowiono zmienić koncepcję handlową modelu, tak by dawał możliwość zaspokojenia różnych potrzeb w tym samym segmencie rynku. Projekt Mégane polegał na stworzeniu sześciu modeli, różniących się od siebie, w ramach tego samego projektu (X64) i obejmujących wiele typów nadwozi. Celem było zdywersyfikowanie oferty modeli średniej wielkości i uniknięcie standaryzowania potrzeb klientów do jednego modelu. Ten segment średnich pojazdów był najważniejszy na rynku, a koncern miał świadomość, że klienci są zróżnicowani i mają różne oczekiwania. Prezentacja grupy rozwiązań opartych na jednym modelu była wówczas nowatorskim pomysłem.

Początkowo model Megane pojawił się w pięciodrzwiowej wersji hatchback i dwudrzwiowej wersji coupe, zwanym handlowo „Megane Coupé”. W następnym roku pojawiła się MPV Renault Mégane Scénic (po liftingu tylko Scénic). W 1997 roku pojawił się sedan – „Megane Classic”, a jednocześnie producent  zaczął oferować kabriolet pochodzący z coupe -„Megane Cabriolet”.

Linia modeli przeszła lifting w 1999 r. Oferta poszerzyła się wówczas o wariant kombi, który nazwano “Grandtour” i produkowano go w Turcji. Zmieniono wówczas takie elementy jak grill, lampy i zadbano o lepsze  zabezpieczenie antykorozyjne.

Megane I produkowano we Francji , Hiszpanii i Argentynie . Po wprowadzeniu drugiej generacji, pierwsza została wycofana w Europie.

Mocne i słabe strony samochodu

Do mocnych stron modelu zalicza się: 

*niskie ceny nowych samochodów i samochodów używanych –  Megane można kupić o około 30% taniej niż ten sam stary VW Golf z porównywalnym wyposażeniem.

*oryginalny design zewnętrzny i wewnętrzny

*wysoki poziom bezpieczeństwa – pierwsza generacja uzyskała cztery gwiazdki i 30 punktów na 34 w teście ochrony osób dorosłych w EuroNCAP, drugiej udało się uzyskać pełne pić gwiazdek

*trwałe silniki benzynowe

*mnóstwo technicznych poprawek, które miały na celu poprawę komfortu jazdy i zmniejszenie awaryjności

Do słabych stron należy:

*problemy z elektroniką pokładową -rozkodowywanie się kluczyków, problemy z elektrycznym otwieranie tylnych szyb czy awarie centralnego zamka

*pękanie paska rozrządu przed zalecanym przez producenta terminem wymiany

*niższy opór niektórych części mechanicznych – zawieszenia kół, wtryskiwaczy

*mało ergonomiczne tylne siedzenia wersji hatchback i coupe

*komunikaty o błędach jednostki sterującej

*uszkodzenia cewki zapłonowej w silnikach o zapłonie iskrowym

*wady transmisyjne

*świszczące hamulce

*korozja, która szybko daje o sobie znać – rdzewieją najszybciej nadkola, progi i klapy od bagażnika. Rdza często chwyta także elementy układu wydechowego – kolektor i katalizator