Cena zużytych katalizatorów kolektorowych często jest zaniżana w stosunku do ich realnej wartości. Przyjrzyjmy się zatem katalizatorom pochodzącym z Opla Agili i ich cenom detalicznym w dniu podsumowania, czyli 30.04.2019 r.

Bliższe informacje na temat modeli Astra, Meriva i Corsa, znajdziecie na naszym blogu.

Dziś przybliżymy Wam zatem historię mniej popularnego modelu Opel Agila.

Opel Agila to samochód miejski klasy A, produkowany w dwóch seriach od 2000 do 2014 roku przez niemiecką firmę Opel. Agila jest czteroosobowym autem z napędem na przednie koła. Modelem o bliźniaczej konstrukcji do tego, jest Suzuki Wagon R (dla pierwszej serii), oraz Suzuki Splash (dla drugiej serii). Przez niektórych, Agila porównywana jest ze względu na wysokość i kształt do modelu Kia Picanto, czy Hyundai Atos. W 2014 roku koncern zakończył współpracę z Suzuki, a nowy model nosi nazwę Opel Karl.

Auto powstało, gdy pod koniec lat dziewięćdziesiątych po sukcesie Corsy, zechciano powiększyć ją i dostosować do potrzeb ówczesnego rynku. Koncern szybko zdał sobie sprawę, że auto odrywa się od segmentu niskich samochodów i powstała luka, o której wypełnienie zadbały już inne firmy. Przykładem, który posłużył niemieckiemu producentowi do stworzenia Agili, stał się Suzuki Wagon R+, mały samochód ze specjalnym nadwoziem – mini MPV, który miał przewagę ze względu na oferowaną przestrzeń. By zredukować koszty, wybrano do budowy aut, fabrykę samochodów w Gliwicach.

Nowy samochód został zaprezentowany w połowie 2000 roku pod nazwą Agila, a jego debiut zaskoczył potencjalnych klientów przez wzgląd na niezwykłą przestronność w stosunku do bardzo kompaktowej karoserii (nieco ponad 3,5 m długości ). Te cechy, w połączeniu z ekonomicznością działania i konkurencyjną ceną, usankcjonowały sukces Agili, ze szkodą dla równie utalentowanego Suzuki Wagon R +, który nie miał racji bytu ze względu na mniej cenioną  przez europejską opinię publiczną markę.

W przeciwieństwie do wielu innych samochodów miejskich (takich jak Ford Ka , Volkswagen Lupo , Fiat Seicento lub Renault Twingo ), które są zazwyczaj 3-drzwiowe, Agila ma 5 drzwi, podobnie jak jej japońska „młodsza siostra”. Było to niezwykle korzystne z punktu widzenia praktyczności, i był to kolejny powód sukcesu Agili. Była ona również sprzedawana w Wielkiej Brytanii pod marką  Vauxhall.

Głównymi konkurentami Agili początkowo były modele Hyundai Atos i Honda Jazz. Później, w 2003 roku pojawił się Fiat Panda, a następnie Peugeot 1007 i Kia Picanto.

Model początkowo dostępny był w dwóch wersjach silnikowych ( z grupy General Motor Family) – 1l (3 cylindry i 12 zaworów), oraz 1.2 l (4 cylindry i 16 zaworów). Auto posiada napęd na przednie koła i wyposażony jest w 5-biegową, manualną skrzynię biegów.  Pod koniec 2003 r., Agila została poddana niewielkim zmianom, a z tej okazji asortyment został powiększony poprzez wprowadzenie wersji z silnikiem wysokoprężnym , składającej się z 1,3-litrowego CDTI pochodzącego z Fiata. Auto rozwijało maksymalną moc 70 KM . Ponadto 1-litrowe i 1,2-litrowe silniki benzynowe zostały zaktualizowane do drugiej generacji, która obejmowała kolektor dolotowy o zmiennej geometrii i osiągały odpowiednio od 973 do 998 cm³ i od 1199 do 1229 cm³.

Już w 2007 roku zapowiedziano nadejście drugiej serii modelu. Auto wypuszczono na rynek wiosną następnego roku. Agila B, również posiadała swojego japońskiego krewnego w postaci Suzuki Splash, który został następcą Wagonu R+. Nowa Agila różni się od poprzedniej rozmiarami. Jest o 20 cm dłuższa i o 6 cm szersza, ale jednocześnie jest niższa o 11 cm od poprzedniczki. Wszystko po to, by dodać modelowi dynamiki i uroku. Modyfikacji uległy także przód i tył. Reflektory przednie sprawiają wrażenie bardziej agresywnych. Z tyłu reflektory umieszczone są z pionową zabudową na słupkach tylnej szyby. Druga wersja samochodu, podobnie jak Suzuki Splash, budowane były w fabrykach węgierskich w Esztergom.

Dla Agili B zaprojektowano dwie nowe jednostki zbudowane we współpracy z Suzuki. Tworząc projekt zadbano w szczególności o kwestie bezpieczeństwa. Wdrożono w nim systemy ABS, EBD , ESP , podwójne poduszki powietrzne przednie, boczne poduszki powietrzne, pasy bezpieczeństwa z załącznikami ISOFIX i urządzenia PRS odpowiadające za zwolnienie pedału w przypadku zderzenia czołowego.

Agila B jest dostępna w dwóch wersjach wyposażeniowych : podstawowej i najbogatszej – Enjoy, która zapewnia radioodtwarzacz CD z 4 głośnikami i elementami sterującymi na kierownicy, elektryczne szyby przednie, podgrzewane elektryczne lusterka wsteczne z kapturami w kolorze nadwozia, światła przeciwmgielne, komputer pokładowy , obrotomierz, centralny zamek z pilotem i zewnętrzne klamki w kolorze nadwozia.

Produkcja drugiej generacji Agili wygasła w listopadzie 2014 r. , ale samochód pozostał na liście do późnej wiosny 2015 r., Aby pozbyć się pozostałych zapasów: w jej miejsce wprowadzono latem tego samego roku model Opel Karl .

Ceny pozostałych katalizatorów z Opla znajdziecie w naszym cenniku.

Artykuł Katalizatory kolektorowe grupy Opel cz. 2 pochodzi z serwisu Katalizatory Chrzanów.

Dziś przedstawimy Wam pokrótce historię modelu Opel Meriva.

Meriva jest średniej klasy minivanem, produkowanym w dwóch seriach od 2003 roku do 2017. Jego następcą został crossover SUV – Opel Crossland X, którego budowa została oparta na mechanice i podwoziu Peugeota. Był to pierwszy model zrodzony z przejęcia grupy PSA.

Merivę usytuowano pomiędzy Agilą a Zafirą.  W trakcie prac projektowych, konstruktorzy otrzymali niezwykle precyzyjne wytyczne, dotyczące elastyczności kabiny pasażerskiej. Koncernowi zależało na tym, aby auto cechowało się najwyższą możliwą jakością wykonania. Wszystko po to, by mogła stawać w szranki z samochodami najwyższej klasy, np. Mercedesem Benz A-klasy.

Auto zaprezentowane zostało w maju 2002 roku. Oficjalnie jednak pokazano go w Genewie w następnym roku. Sprzedaż rozpoczęła się niedługo potem na wiosnę. Produkcja ruszyła w Brazylii, i Saragossie w Hiszpanii. Charakterystyczna cecha auta to zaokrąglony korpus, przypominający kształtem jajko. Przód przypomina stylistyką Corsę C, której rozwiązania mechaniczne posłużyły przy produkcji Merivy oraz Vectrę C. Okragły tył odznaczał się pionowymi reflektorami, umieszczonymi wysoko po bokach szyby. Podobnie jak w przypadku Zafiry, zdecydowano się na stworzenie dużej klapy tylnej o niskim dnie, ułatwiającej ładowanie ciężkich bagaży, oraz na zastosowanie FlexSpace. Auto posiada 5 miejsc w dwóch rzędach. Niewątpliwie jego mocną cechą jest modułowość wnętrza. Prawdopodobnie ta cecha zadecydowała o sile modelu i jego konkurencyjności.

Merivę oparto na podwoziu Corsy C. Nie zabrakło typowych, standardowych rozwiązań jeśli chodzi o mechanikę. Postarano się jednak o kilka nowości – np. dotyczących skutecznego rozproszenia energii przy uderzeniach czołowych.

Auto dostępne było z manualną, 5-biegową skrzynią biegów. Później także wprowadzono 6-biegową oraz sekwencyjną, Easytronic.

Dla posiadaczy przygotowano bogate wyposażenie, nawet w podstawowej wersji. Uwagę zwrócono na bezpieczeństwo, oraz ergonomię jazdy. Już w wersji podstawowej znaleźć możemy podwójną poduszkę powietrzną, poduszki boczne, ABS oraz klimatyzację. W bogatszych wersjach znajdziemy poduszki kurtynowe, ksenony, czujniki parkowania, szyberdach czy aktywne zagłówki. W późniejszym czasie, zapewniono system ESP, reflektory halogenowe oraz nawigację satelitarną.

Jeśli chodzi o wersje silnikowe, początkowo do wyboru były 3 jednostki cylindrowe z czterema zaworami : 1.6, 1.8 wersja benzynowa, oraz 1.7 DTI. Wybór silników benzynowych został poszerzony już w 2004 roku o wersję 1.4 . W 2005 roku do gamy dołączył także 1.3 CDTI common-rail turbo diesel.

W 2006 roku, zdecydowano się na mały facelifting. Modyfikacji uległa kratka, do której dołączyły przezroczyste reflektory przednie i polerowane tylne światła. Moment ten wykorzystano również do uzupełnienia oferty o Merivę OPC, którą wyposażono w silnik 1.6 o mocy aż 180 KM. Dodatkowo, pojawiła się wersja twinport 1.6, a następnie 1.3 CDTI o mocy do 75 KM, który otrzymał filtr DPF.

W 2008 roku podczas Salonu Samochodowego w Genewie zaprezentowano samochód koncepcyjny Merivy B, która miała być ostatnią generacją samochodu. Auto wzbudziło niemałe zaskoczenie swoim innowacyjnym wyglądem zewnętrznym. Wyposażono je w system FlexDoor – tzw. „System Szafy”, który pozwalał na otwieranie tylnych drzwi pod kątem 84 stopni, przeciwnie do kierunku jazdy samochodu. Było to sporym zaskoczeniem.  To co najbardziej wyróżniało model, to nowy system otwierania drzwi. Ten sposób otwierania testowano już w 2005 roku na Merivie A. Rok później pokazano ostateczny wygląd auta. Produkcję rozpoczęto w 2010 roku.

Co ciekawe druga generacja stanowiła spory krok ewolucyjny w porównaniu z Merivą A. Zarówno pod względem wymiarów, które stały się większe, jak i nowoczesnego wyglądu, który swoją stylistyką przypominał Opla Astrę oraz Insignię. Pojazd wydłużono o 24 cm i poszerzono o 12 cm. Głównymi jej konkurentami był Mercedes-Benz B klasy, oraz Scenic X-Mod.

W 2013 roku przeprowadzono lifting, w wyniku którego zmodyfikowano osłonę chłodnicy, zderzak czy kształt świateł.

Aby ułatwić wszystkim komfort jazdy i ładowność auta, opracowano i opatentowano serię rozwiązań. Wszystko po to, by maksymalnie zwiększyć modułowość przestrzeni wewnętrznej.

Tak powstało 5 ważnych systemów : FlexDoors – czyli otwieranie drzwi „szafy”, który tak naprawdę znany był już w latach trzydziestych w modelu Opel Admiral, czy w latach 50’ w Lancii Aurelii; FlexSpace, umożliwiający dowolne przesuwanie tylnych siedzeń w sposób niezależny od siebie; FlexRail; FlexFix – czyli wyjmowanym bagażnikiem rowerowym, połączonym z tylnym zderzakiem oraz FlexFloor – podwójne dno do chowania prywatnych bagaży.

Warto wspomnieć o pojawieniu się modelu 1.3 CDTI z systemem Start&Stop. System ten pozwala na automatyczne wyłączenie silnika podczas wymuszonych postojów, np. w przypadku korków czy na światłach. Stosowany po to, by zmniejszyć zużycie paliwa, oraz co bardzo istotne – w celu zmniejszenia ilości spalin wydostających się z układu wydechowego.

Największe zalety auta, które podkreślane są przez jego właścicieli to przestronność, wygoda prowadzenia i dobra widoczność, praktyczność i niskie koszty utrzymania. Do wad zalicza się słabe jednostki silnikowe i niewystarczające wytłumienie hałasu.

Możliwości wynikające z modułowości wnętrza zobaczycie w reklamie modelu.

 Ceny zużytych katalizatorów z Merivy lub innych modeli Opla, znajdziecie w katalogu.

Artykuł Katalizator GM36 z Opla Merivy pochodzi z serwisu Katalizatory Chrzanów.