Katalizator A3M z Nissana Almery Tino

Katalizatory A3M pochodzą z pojazdów marki Nissan.

Są to modele kolektorowe z łącznie pięcioma wylotami ułożonymi poprzecznie do linii obudowy. Część wyposażona we wkład jest krótka i szeroka w stosunku do długości (23 cm) i zawiera poprzeczne prążki. Część wylotowa jest wyraźnie oddzielona od reszty. Wkład waży 1,14 kg.

Aby sprzedać ten katalizator skontaktuj się z dowolnym punktem skupu.

Model montowano w układach wydechowych Nissana Almery Tino w wersji 2.2 DCI i TD w latach 2000-2005.

Nissan Almera to lub inaczej Nissan Pulsar to dobrze znany samochód osobowy z segmentu C produkowany przez japońską firmę Nissan od 1978 roku. Pojazd jest pięcioosobowy – z napędem na przód lub na cztery koła. W Europie Pulsar został zastąpiony w 2004 roku przez Nissana Tiidę .

Bardziej wydajną i zarazem bogatszą wersją wyposażeniową niż standardowy Pulsar jest Nissan Langley.  Niektóre generacje Pulsara z nadwoziem sedan były również nazywane i nadal nazywane są Nissan Bluebird Sylphy , Nissan Liberta Villa , Nissan Almera Classic lub Samsung SM! . Na różnych rynkach Pulsar nosił również nazwy Nissan Sentra lub Nissan Sunny , które w większości krajów są zupełnie innymi modelami (np. seria B zamiast serii N).

Szósta generacja Pulsara ( N16 ), z której pochodzi opisywany model katalizatora, nadal była nazywana w Europie Almera. Dostępne są 3- i 5-drzwiowe warianty hatchbacka, czterodrzwiowy sedan oraz pięcioosobowy wariant minivana o nazwie Almera Tino.

Produkcja tego auta miała miejsce w Hiszpanii i trwała od 2000 do 2006 roku. Wnętrze Almery Tino może pomieścić pięć osób na pięciu osobnych fotelach. Pojemność bagażnika wynosi od 440 do 2000l w zależności od konfiguracji foteli drugiego rzędu.

Do wyboru pozostają silniki benzynowe:

*1.5 16V (90 KM),

*1.8 16V (114 KM – po 2003 roku 116 KM) oraz

*2.0 16V (136 KM),

a także diesle:

*2.2 16V Di oraz dCi (114 i 136 KM)

*Silniki 1.5, 1.8 oraz słabsza wersja diesla 2.2

Wszystkie wyposażone w 5-biegową manualną skrzynię biegów. Wersja 1.8 mogła być opcjonalnie wyposażona w 4-biegowy automat, z kolei benzynowy silnik 2.0 sprzedawany był wyłącznie z bezstopniową skrzynią automatyczną CVT.

Tino stanowiło konkurencję dla takich aut jak Citroen Xsara Picasso, Renault Scenic czy Opel Zafira.

Auto oficjalnie nie “otrzymało” następcy, jednakże można mówić śmiało, że kolejnym modelem spełniającym podobne funkcje jest Nissan Note, który jest jednak mniejszych rozmiarów.

W 2003 roku zdecydowano się na restyling N16-stki. Zmiany obejmowały przednie i tylne reflektory, usunięcie listwy, modyfikację deski rozdzielczej, środkowej konsoli i zegarów oraz zmiany w gamie silników.

W 2003 roku ulepszono 1,5-litrowy silnik, by wytwarzał 98 KM, a 1,8-litrowy 116 KM. W tym samym czasie do silnika wysokoprężnego dołożono układ common-rail, a do gamy silników dołączono 2 kolejne warianty, 1,5-litrowy silnik dci firmy Renault o mocy 82 KM, 2,2 litra 112 KM i kolejne 2,2 litra 136 KM – ten ostatni wyposażony w turbosprężarkę o zmiennej geometrii z intercoolerem i 6-biegową skrzynią biegów.

Almera Tino to przemyślane auto rodzinne, ale z silnikiem 1.8 potrafi niemile zaskoczyć To najbardziej awaryjna wersja pojazdu –  Tino w wersji o mocy 114 KM (od końca 2002 r. 116 KM) okazuje się nie tylko za słaby, lecz także zalicza się do napędów podwyższonego ryzyka.

Najczęściej mamy tu  do czynienia z problemami dotyczącymi czujnika położenia wału korbowego, rozciąganiem się łańcucha rozrządu i nadmiernym spalaniem oleju.

O ile wymiana wspomnianego czujnika nie jest przesadnie kosztowna, o tyle zastosowanie nowego łańcucha, napinacza i prowadnic pochłonie dużo pieniędzy. W przypadku zamiennika musimy liczyć się z kosztami rzędu 500-700 zł. Jeśli zaś zdecydujemy się na oryginał – około 1 200 zl.

Największe wydatki czekają nas jednak w przypadku remontu silnika, będącego następstwem nadmiernego spalania oleju (nawet 0,6-0,8 l na 1000-2000 km). Wynika to z wadliwych pierścieni tłokowych. Większość kierowców decyduje się na uzupełnianie oleju zamiast na naprawę. Ważna jest tu jednak regularność i ciągła kontrola poziomu oleju.

Pojemność układu smarowania w jednostce 1.8 jest bardzo mała (tylko 2,7 l) i zaniedbanie czynności może doprowadzić do zatarcia silnika (znamy takie przypadki!).

Zalecane jest więc wybranie mocniejszych jednostek – np. 2.0 w benzynie lub 2.2 z turbodoładowaniem.

Poza dokładną weryfikacją napędu w przypadku Almery Tino należy jeszcze obejrzeć nadwozie i podwozie pod kątem korozji.

Bez wątpienia Almera Tino to pojazd o typowo rodzinnym charakterze. Wnętrze jest przestronne, praktyczne (z tyłu zamontowano trzy fotele, które można przesuwać oraz wyjmować) i przemyślane (dużo schowków). Spory jest także bagażnik (poj. 440/1950 l). Ostrożnie należy podchodzić do zakupu wersji 1.8, pozostałe są warte polecenia.